Met 1 op de 7 medewerkers die te kampen hebben met burnoutklachten is het natuurlijk helemaal geen gek idee om aandacht te besteden aan werkstress.
Ik vertel niemand iets nieuws als ik zeg dat we in een tijd leven waarin we altijd aan staan. Het eerste en het laatste dat velen van ons iedere dag doen is onze telefoon checken. Bijna 4 uur spenderen we gemiddeld dagelijks aan onze telefoon. We zijn ‘verslaafd’, onder andere door de vermeende dopamine die er vrij zou komen bij elke binnenkomende melding. We zien plaatjes en lezen verhalen die perfectie uitstralen. En waarin voor alles een oplossing (te koop) is.
Human-doings
We zijn niet meer gewend om stil te staan. Om even niet te doen. De term human-doings vind ik daarbij nog steeds zo treffend. Het is voor ons de normaalste zaak van de wereld om op drie schermen tegelijk bezig te zijn, al Netflixend met iemand te zitten te appen terwijl we door onze social media feed scrollen. Op die manier verkeren onze hersenen continu in de hoogste staat van paraatheid om alles bij te kunnen houden.
We zijn niet meer gewend om fouten te maken en te leren van het proces. We hebben de mond vol over dat ‘fouten maken mag’ maar het is nog steeds zoals velen van ons het waarschijnlijk kennen uit onze jeugd: ouders die zeiden dat je je eigen fouten moest maken maar je daar tegelijkertijd met alles wat ze in zich hadden voor probeerden te behoeden. En geef ze eens ongelijk.
Moeiteloosheid
Doordat we zo bezig zijn met de wereld buiten ons, zijn we niet meer gewend om te luisteren naar onze intuïtie. Van daaruit leven brengt moeiteloosheid met zich mee. Met als gevolg meer rust, minder angst om te falen en meer vertrouwen in het het proces. Maar ook vertrouwen op het Hogere Zelf -of welk woord je daar ook maar voor wilt gebruiken- in plaats van ons te laten leiden door het ego.
Leven vanuit het ego zorgt ervoor dat we niet buiten de boot willen vallen, maar veilig blijven en overleven. Dat houdt ons in banen waarmee we de hypotheek kunnen betalen. Veilig binnen de comfortzone, maar zoals we allemaal weten is dat nou net niet waar de magic happens.
We zijn niet meer gewend om te luisteren naar ons lichaam. We horen het niet of negeren het, waardoor het moet steeds harder roepen om gehoord te worden. Bij hoofdpijn nemen we een paracetamol. Of twee, wanneer één niet meer werkt, zoals bij mij zelf lange tijd. Bij een opspelende maag nemen we een Rennie en als we niet kunnen slapen grijpen we naar de melatonine.
Ons lichaam vraagt: rust. In plaats daarvan vinden we trucjes om door te kunnen gaan en moet het lichaam dus met grove maatregelen komen: een shutdown.
Ik geloof erin dat je op al deze gebieden vrij eenvoudig aanpassingen kunt maken. En dat dat voor een hele andere werkelijkheid zorgt. Ander resultaat krijg je door andere keuzes te maken, tenslotte. Je leest hier bijvoorbeeld meer over in het E-book ‘De 10 beste Hacks voor meer grip en rust’ dat je gratis kunt downloaden.
